TY - JOUR ID - 238439 TI - صلاحیت و دعوای اضافی؛ نقدی بر دادنامه شماره 9609972988100100 شعبه اول دادگاه حقوقی بهارستان تهران JO - فصلنامه قضاوت JA - JUDG LA - fa SN - 1735-1227 AU - محسنی, حسن AD - دانشیار دانشکده حقوق و علوم سیاسی دانشگاه تهران Y1 - 2019 PY - 2019 VL - 19 IS - 99 SP - 1 EP - 40 KW - حق تملک اعیانی KW - دعوای اضافی KW - وقف KW - مخروبه KW - اختلاف DO - N2 - از نگاه اصول رأی‌نویسی، رأیی خوب است و مخاطب را به سرحدی که دادرس در آنجا به اقناع رسیده می‌رساند که نشانگر دقت دادرس، امانت­داری در نقل‌قول‌­ها، پرداختن بی‌طرفانه به تک‌تک امور موضوعی و حکمی باشد و در بخش‌­های جدا از هم، موضوعاتی همچون «طرفین»، «موضوع یا اصل دعوا»، «دفاعیات» و «پاسخ‌­ها و استدلال‌های قضایی» را پیوسته، تا رسیدن به رأی پایانی، کنار هم بگذارد. این زنجیر پیوسته، با هم رأی منسجم و دارای ویژگی‏‌های قاطع قضایی را تشکیل می‌دهد. چنین رأیی بی‌­گمان نه تنها اصحاب دعوا که هر خواننده دیگر و به‌ویژه دادرسان دادگاه­ یا دیوان بالاتر را نیز متقاعد می­‌کند آنچنان که در پروندة موضوع این رأی به روشنی این انسجام و قطعیت را می­‌بینیم. از نگاه ماهیتی، رأی وزین شعبه اول دادگاه عمومی بهارستان که به قلم دادرس محترم آن آقای قاضی حسینی نگاشته شده، از دو سو با برخی خرده­‌ها رویارو شدنی است: «تعیین ننمودن تکلیف حق و نحوه ایجاد اعیان خواهان در این سنوات چند ده ساله» و «تفسیر رأی وحدت رویه شماره ۵۰۸ هیأت عمومی دیوان عالی کشور و توجه به حق مسلم دادخواهی». رأی این شعبه دارای مبانی استدلال روشن و پذیرفتنی است، اما به باور نگارنده «برای این‌که به یک‌باره تمامی اسناد رسمی اعیان موقوفه فاقد آثار حقوقی اعلام نشود، بایسته است دادگاه به مالکیت اعیان احداثی بر موقوفه، صرف نظر از این اختلاف که اجازه ایجاد اعیان دارای موافقت صحیح بوده یا خیر، وارد شود. او ابزارهای خوبی برای کشف حقیقت دارد؛ حقیقتی که از گسترش وقف و ارزش ارادی و دهش پرده برمی‏‌دارد.» UR - https://www.ghazavat.org/article_238439.html L1 - https://www.ghazavat.org/article_238439_e75ef116563049816c0e94f6ce82e32c.pdf ER -