TY - JOUR ID - 173040 TI - روش‌شناسی اثبات قرارداد JO - فصلنامه قضاوت JA - JUDG LA - fa SN - 1735-1227 AU - فتاحی, مهدی AD - دکتری حقوق خصوصی دانشگاه تهران و پژوهشگر پژوهشگاه قوه قضائیه Y1 - 2017 PY - 2017 VL - 17 IS - 89 SP - 133 EP - 151 KW - قرارداد KW - توافق KW - ایجاب KW - قبول KW - مذاکرات قراردادی DO - N2 - یکی از موضوعات با اهمیت حقوق قراردادها شیوه و روش اثبات و احراز قرارداد است. راه حل سنتی، مفید فروکاستن قرارداد به دو عنصر مجزا و مستقلِ ایجاب و قبول و آنگاه تحلیل جداگانه هر جزء و سپس ارتباط آنها با یکدیگر به منظور پاسخ به این پرسش است که آیا قرادادی منعقد شده است یا خیر؟ به موازات نگرش یاد شده و در راستای تصحیح و تکمیل آن، رویکردِ دیگری ارائه و پیشنهاد شده است که به موجب آن تمام فرایند مذاکرات قراردادی به عنوان معیار احراز یا عدم احراز قرارداد مورد توجه قرار می‌گیرد و بر اساس آن و بدون جستجو به منظور یافتن ایجاب و قبول، حکمِ موضوع صادر می‌شود. دیدگاه اخیر که ره‌آورد مذاکرات پیچیده، زمان­بر و پر جزئیاتِ موردنیاز برای انعقاد پاره‌ای از قرارداد‌ها است بیشتر می‌تواند در چنین مواردی راه حل مسئله را بیان نماید. تبیین و توجیه رویکرد یاد شده با توجه به حقوق داخلی و امعان‌نظر در نظام‌های حقوقی دیگر و نیز کنوانسیون‌ها و اصول حقوقی بین‌المللی موضوع این مقاله است. UR - https://www.ghazavat.org/article_173040.html L1 - https://www.ghazavat.org/article_173040_95252354521e8983a6fa8a1cba4ff3b3.pdf ER -