1
دانشیار دانشکده حقوق و علوم سیاسی دانشگاه علامه طباطبائی
2
دانشجوی دکتری حقوق بین الملل دانشگاه علامه طباطبائی
چکیده
قاعده «تقصیر زیان‌دیده در خسارت» که در حقوق بین‌الملل عمومی مورد پذیرش قرار گرفته، در ماده 110(3) کنوانسیون حقوق دریاها (1982) ظهور یافته است. اهمیت پذیرش مقرره مزبور به‌عنوان جلوه‌ای از قاعده «تقصیر زیان‌دیده» این پیامد را به‌دنبال دارد که در موارد ابهام یا تردید در خصوص اعمال قاعده مزبور در حقوق دریاها می‌توان به شرایط اعمال آن در حقوق بین‌الملل عمومی استناد نمود. بر اساس ماده 110(3) کنوانسیون یاد شده، اگر کشتی خارجی که در دریای آزاد مورد بازرسی کشتی جنگی قرار می‌گیرد، اقداماتی انجام داده که ظنّ کشتی جنگی را برانگیخته باشد، مستحق جبران خسارات نخواهد بود. مقرره مزبور در موارد مسؤولیت مشترک یا مواردی که موجودیتی غیر از زیان‌دیده اصلی در جایگاه خواهان حاضر است و یا هنگامی که بر اساس سایر معاهدات بین‌المللی، «حق بازرسی» پیش‌بینی گردیده است نیز قابل اعمال است. هدف این مقاله این است که قاعده «تقصیر زیان‌دیده در خسارت» در حقوق دریاها را مورد بررسی قرار دهد و جنبه‌های حقوقی آن را در این حوزه تبیین نماید.
زمانی, سیدقاسم, & بذّار, وحید. (1397). ظهور قاعده «تقصیر زیان دیده در خسارت» در ماده 110 کنوانسیون حقوق دریاها (1982). فصلنامه قضاوت, 18(93), 1-16.
MLA
سیدقاسم زمانی; وحید بذّار. "ظهور قاعده «تقصیر زیان دیده در خسارت» در ماده 110 کنوانسیون حقوق دریاها (1982)". فصلنامه قضاوت, 18, 93, 1397, 1-16.
HARVARD
زمانی, سیدقاسم, بذّار, وحید. (1397). 'ظهور قاعده «تقصیر زیان دیده در خسارت» در ماده 110 کنوانسیون حقوق دریاها (1982)', فصلنامه قضاوت, 18(93), pp. 1-16.
VANCOUVER
زمانی, سیدقاسم, بذّار, وحید. ظهور قاعده «تقصیر زیان دیده در خسارت» در ماده 110 کنوانسیون حقوق دریاها (1982). فصلنامه قضاوت, 1397; 18(93): 1-16.
)