گروه آموزشی حقوق، دانشکده حقوق الهیات و علوم انسانی ، دانشگاه علوم و تحقیقات ، تهران ، ایران
چکیده
دیون ممتاز در مقایسه با سایر دیون دارای ویژگی‌های خاصی در تقدم پرداخت آن و سهم اختصاصی سهمی از دارایی مدیون بر سایر دیون هستند که عمدتاً در تامینات حمایتی طلبکار پیرامون وصول طلب خلاصه می‌شود به علاوه اینکه علیرغم فقدان سابقه‌ی فقهی در متون قانونی نفوذ و رسمیت یافته است. ماهیت حقوقی دین ممتاز چیزی جز تقدم در وصول طلب از سوی بستانکار نیست اما این حق تقدم به دارنده آن حق تعقیب نمی‌دهد و صرفاً متضمن حکم قانونی بر تقدم در وصول طلب می‌باشد که این حق قانونی بدون ذکر و تصویب قانونگذار ایجاد نمی‌شود به عبارت دیگر تقدم محتاج دلیل است. در این تقدم شاخه‌هایی از ویژگی‌ها و مختصات حق عینی (حق تقدم و تعقیب) وجود دارد ولی احکام این حقوق از لحاظ مبنا و ضمانت اجرا کاملاً با هم متفاوتند و نباید آنها را یکسان پنداشت.در همین راستا در این مقاله ماهیت حقوقی دیون ممتاز و وجه افتراق آن با دیون عادی و با وثیقه تبیین می شود
)