2
دانشجوی کارشناسی ارشد حقوق جزا و جرمشناسی دانشگاه قم
چکیده
شدیدترین جرایم در عمده نظامهای حقوقی جرایم علیه تمامیت جسمانی اشخاص است؛ چراکه مهمترین دارایی انسان، جان اوست که مورد تعرض واقع شده است. به لحاظ اینکه جرم اسیدپاشی از جمله جرایمی است که آثار بدنی و روحی شدید بر قربانی و اطرافیان دارد و شیوه ساده ارتکاب آن، دسترسی به وسیله ارتکاب سهلالوصول و رشد فزاینده جرم، مقنن را بر آن داشت که احکامی خاص بر این جرم بار کند تا شاید از ارتکاب موارد بعدی کاسته شود. در سال 1398 این مهم چهره قانون به خود گرفت. شدت سختگیری مجازات، به لحاظ ممانعت از ارتکابهای بعدی و پایین آوردن آمار این جنایت است. اما برای قربانیان، چاره کار حمایت از آنها در ابعاد مختلف اجتماعی، حقوقی و پزشکی در قالب قانون لازمالاجراست. مقنن اگرچه خیلی دیر اما با دو بعد شدت مجازات و مهمتر از آن جنبه حمایتی گسترده از بزهدیده، به لحاظ اجتماعی، هزینههای بالای درمانی و فرایند دادرسی خارج از نوبت، قانون محکمتری نسبت به قبل تصویب کرده است. پژوهش حاضر به روش توصیفی ـ تحلیلی به مطالعه تطبیقی جرم اسیدپاشی با کشور بنگلادش پرداخته است.